مستأجر

I مُسْتَأْجَرٌ

[mus'taʔʒar]

adj

مُسْتَعْمَلٌ مُقابِلُ مَبْلَغٍ مِنَ المالِ m loué

◊

بَيْتٌ مُسْتَأْجَرٌ — une maison louée

♦ سَيّارَةٌ مُسْتَأْجَرَةٌ une voiture de location

♦ طائِرَةٌ مُسْتَأْجَرَةٌ un avion affrété

♦ قاتِلٌ مُسْتَأْجَرٌ un tueur à gages

II مُسْتَأْجِرٌ

[mus'taʔʒir]

n m

مَنْ اسْتَأْجَرَ شَيْئًا m locataire

◊

مُسْتَأْجِرُ البَيْتِ — le locataire de la maison

♦ مُسْتَأْجِرُ الأَرْضِ le locataire du terrain

Dictionnaire Arabe-Français. 2015.